Sanktuarium Maryjne Matki Bożej Zwiastowania

Parafia Św. Małgorzaty i Św. Augustyna w Witowie

 

NIEDZIELA  21/2009 - Edycja łódzka

Rocznica śmierci ks. Rocha Łaskiego

    13 maja przypadła 60. rocznica śmierci ks. Rocha Łaskiego (1902 – 1949), kapłana naszej diecezji, więźnia obozu w Dachau, zamordowanego przez UB. Przed II wojną światową ks. Łaski był proboszczem w parafiach Łękawa i Żeronie. Po powrocie do Polski w 1946 r. w mundurze wojskowym Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie rozpoczyna się dla niego swoista droga krzyżowa prowadząca do śmierci. Po wojnie jest proboszczem parafii Witów, gdzie wspólnie z parafianami dokonuje bardzo wielu remontów i odnowy duchowej ludzkich serc. W Wielki Piątek 1949 r. zostaje wywieziony z Witowa i poddawany rozmaitym szykanom i torturom. Umiera 13 maja 1949 r. Jego postawa patriotyczna, zaangażowanie się w ruch zbrojny na zachodzie Europy nie podobały się ówczesnej komunistycznej władzy.

    10 lat temu obchodzono uroczyście w Witowie 50. rocznicę jego śmierci. Pamiątkami po tej uroczystości są: tablica z odpowiednim napisem w kościele parafialnym, odnowiony grób na cmentarzu w Witowie z okolicznościowym napisem. Ukazały się także publikacje poświęcone ks. Łaskiemu, wśród nich broszura o jego życiu i męczeństwie na 100-lecie urodzin w 2002 r. oraz hasło w II tomie „Leksykonu duchowieństwa represjonowanego w PRL w latach 1945–1989”. Dwa razy w roku w parafii – sanktuarium w Witowie odprawiane są msze św. w intencji ks. Rocha Łaskiego. Pierwsza odprawiana jest w niedzielę w bliskości 13 maja, wspomina się wówczas rocznicę jego śmierci. O tej dacie pamięta rodzina ks. Łaskiego z Łodzi. Druga msza św. sprawowana jest w niedzielę w okolicach 16 sierpnia, kiedy wspomina się św. Rocha. Ta msza św. imieninowa zamawiana jest przez parafian witowskich.

    Ks. Roch Łaski należy do pierwszych ofiar systemu komunistycznego w naszej archidiecezji. Cierpienia życia nie przeszkodziły mu w umiłowaniu kapłaństwa, modlitwie do Najświętszego Serca Jezusowego i Matki Bożej oraz w pomocy materialnej ludziom potrzebującym.

    Ks. Krzysztof  Nalepa