Parafia Św. Małgorzaty i Św. Augustyna w Witowie

 

 

 

Józef Tokarski (1884 - 1963) 

Urodził się 5 kwietnia 1884 roku w Brzozówce (Birki Małe) w guberni Kijowskiej, w polskiej rodzinie osiadłej na Ukrainie, z ojca Edmunda Tokarskiego i matki Klary z Sarnawskich.

Ukończył gimnazjum w Humaniu, a następnie wydział Historyczno-Filologiczny Uniwersytetu Kijowskiego, utrzymując się - po przedwczesnej śmierci ojca - z pracy korepetytora w zamożnych dworach polskich.

Będąc Polakiem z wykształceniem uniwersyteckim nie mógł otrzymać pracy na terytorium przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, a więc również i na rodzinnej Ukrainie.

Pracę zawodową rozpoczął, więc jako nauczyciel historii na Kaukazie, gdzie poznał swą przyszłą żonę Julię Helenę Grabicką, Polkę urodzoną w Armenii, z którą zawarł związek małżeński w roku 1915.

W roku 1919 wraz z żoną, dwojgiem dzieci, matką i częścią dalszej rodziny, repatriował się do Polski i zamieszkał w Piotrkowie Trybunalskim.

Niecały rok po repatriacji - nie chcąc stracić tego, co tak niedawno zyskał i cenił - wolnej Ojczyzny i polskiego paszportu - brał udział jako ochotnik w wojnie 1920 roku.

Mieszkając najpierw w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie urodziło się jego trzecie dziecko,
a następnie, od połowy lat 1920-tych w Poniatowie, pracował przez cały ten okres aż do wybuchu wojny w r. 1939 jako nauczyciel (profesor gimnazjalny) w Gimnazjum Męskim im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie.

W czasie okupacji niemieckiej był nauczycielem szkół publicznych w Przygłowie i Witowie oraz brał udział w tajnym nauczaniu młodzieży.

Po wojnie przez krótki okres kontynuował pracę w I Liceum im. B. Chrobrego w Piotrkowie, a następnie, aż do przejścia na emeryturę, był wykładowcą języków klasycznych (greka i łacina) w Seminarium Duchownym w Łodzi.

Mieszkając Poniatowie był blisko i aktywnie związany z Kościołem Parafialnym w Witowie, współorganizował i uczestniczył w uroczystościach kościelnych, obchodach świąt państwowo- kościelnych i w pielgrzymkach, co wykorzystano przeciwko niemu w trudnych latach po drugiej wojnie światowej.

Zmarł w Piotrkowie Trybunalskim 13 marca 1963 roku i pochowany został 16 marca 1963 na cmentarzu parafialnym w Witowie.