Parafia Św. Małgorzaty i Św. Augustyna w Witowie

Liczne najazdy i pożary sprawiły, że nie przetrwało do dziś nic z pierwotnego, romańskiego wyposażenia opactwa Norbertanów w Witowie. Aktualny kościół jest późnobarokowy o jednolitym charakterze stylowym, orientowany, murowany z cegły, potynkowany, trzynawowy, bazylikowy, z dwiema czworobocznymi wieżami w fasadzie zach. mieszczącymi między sobą kruchtę, a ponad nią chór muzyczny. Nawy trójprzęsłowe, prezbiterium prostokątne tej samej szerokości, co nawa główna. W przedłużeniu płd. Nawy bocznej jest Kaplica Krzyża wykonana w drewnie; do kaplicy prowadzą ażurowe, barokowe drzwi. W prezbiterium i nawie głównej sklepienie kolebkowe z lunetami. Nawy boczne to kaplice połączone arkadowymi przejściami a w nich boczne ołtarze: św. Norberta, św. Małgorzaty, św. Augustyna i św. Eustachego. Ołtarz główny: w polu środkowym obraz Zwiastowania Pańskiego uznany za cudowny od 1735 roku, wyżej w glorii Gołębica zaś nad nią Bóg Ojciec otoczony aniołkami. Przy kolumnach posągi czterech ewangelistów, natomiast u góry na kolumnach bocznych posągi św. Augustyna i św. Norberta. W prezbiterium po obu stronach stalle oraz ambona – loża opata. W płn. nawie bocznej chrzcielnica z marmuru z 1646 roku. Nad chrzcielnicą Tryptyk św. Stanisława z 1585 roku ze scenami życia i męczeństwa świętych. Konfesjonały barokowe
z okrągłymi obrazami: św. Jana Nepomucena, św. Marii Magdaleny, Dawida i św. Małgorzaty. Chór muzyczny a na nim prospekt 32 głosowych organów z 1785 roku. Ze względu na ogromne zniszczenie organy te od 1908 roku zastąpione 12 głosowymi organami z zachowaniem dawnego prospektu. Pod chórem od strony płd. zaplecki starych stall a od strony płn. parapet chóru muzycznego z poprzedniego kościoła oraz sarkofagi biskupów norbertańskich z 1480 roku.